Ως γνωστόν, η Ιαπωνία σε κάποιους τομείς βρίσκεται τουλάχιστον 150 χρόνια μπροστά από τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο και μερικές χιλιετίες από τον απολίτιστο.

Μία από τις εκατοντάδες εφευρέσεις οι οποίες προορίζονται για το κοινό καλό είναι τα αυτόνομα κανόνια νερού. Ουσιαστικά πρόκειται για ρομποτικές μάνικες συνδεδεμένες σε δεξαμενές και τοποθετημένες στην πόλη Shirakawa-go η οποία έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco.

Τα κανόνια τοποθετήθηκαν μετά από μια πυρκαγιά η οποία ξέσπασε εκεί κοντά και οι Ιάπωνες ως προνοητικοί άνθρωποι δεν περίμεναν μέχρις ότου η φωτιά να κάψει την πόλη πριν κάνουν κάτι. Τα κανόνια είναι κρυμμένα μέσα σε κάποιο πλαίσιο για την προστασία τους αλλά και για λόγους αισθητικής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τηλεχειρισμό ώστε εκτός από του ότι θα ψεκάσουν άμεσα νερό, δε θα κινδυνέψουν και ζωές πυροσβεστών.

Μια καταπληκτική πράγματι ιδέα η οποία κατά τη γνώμη της σελίδας πρέπει να εφαρμοστεί και σε αρκετά Ελληνικά δάση. Τεχνογνωσία έχουμε, τις δεξαμενές μπορούμε να τις γεμίσουμε και με θαλασσινό νερό το οποίο άλλωστε ήδη χρησιμοποιούν τα πυροσβεστικά αεροσκάφη, άτομα που μεγάλωσαν παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και μπορούν να τα χειριστούν εξ αποστάσεως υπάρχουν, μένει μονάχα η χρηματοδότηση.

Επειδή δεν ονειροβατούμε τόσο ώστε να πιστέψουμε ότι μια κυβέρνηση θα επενδύσει την παρούσα χρονική στιγμή τους φόρους μας σε μια τόσο έξυπνη λύση, το κόστος μπορεί να το αναλάβει κάποιος χορηγός π.χ. μία τράπεζα από αυτές που ούτως η άλλως δραστηριοποιούνται στην προστασία του περιβάλλοντος. Ή πάλι μια από τις εταιρίες κολοσσούς που πίεσαν το Υπουργείο Περιβάλλοντος να βάλει χαράτσι 0,05 ευρώ στα πλαστικά καλύμματα στα ποτήρια του καφέ.

Νομίζω ότι τώρα είναι μια καλή περίοδος όχι μονάχα γιατί ξεκινά η αντιπυρική περίοδος αλλά και γιατί όποια κυβέρνηση και να προκύψει θα βρει την ευκαιρία να κάνει μερικούς διορισμούς χειριστών ρομποτικών νεροσωλήνων κάτι που, όπως όλοι γνωρίζουμε, κάνει τα γρανάζια της γραφειοκρατίας να γυρίζουν λίγο πιο γρήγορα.