Τα Λαζαράκια είναι μικρά γλυκά ψωμάκια, τα οποία φτιάχνουν κυρίως γυναίκες και παιδιά την παραμονή ή το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου. Έχουν το σχήμα μικρών ανθρώπινων μορφών, που αναπαριστούν τον Λάζαρο τυλιγμένο με σάβανα.

Τα μάτια τους φτιάχνονται συχνά από γαρίφαλα ή σταφίδες, ενώ αρωματίζονται με κανέλα, γλυκάνισο και άλλα μπαχαρικά. Η παράδοση λέει πως όποιος δεν φτιάξει Λαζαράκια «δεν θα χορτάσει ψωμί όλο τον χρόνο», γι’ αυτό και η παρασκευή τους θεωρείται απαραίτητη.

Παράλληλα με το ζύμωμα, διατηρείται σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας και το έθιμο του «Λαζάρου», όπου παιδιά, κυρίως κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στολισμένα καλαθάκια και τραγουδώντας τα «Λαζαριάτικα» κάλαντα.

Οι νοικοκυραίοι τούς προσφέρουν αυγά (συχνά κόκκινα για το Πάσχα), γλυκά ή χρήματα. Αυτό το δρώμενο θυμίζει τα κάλαντα των Χριστουγέννων, αλλά είναι αφιερωμένο στη μορφή του Λαζάρου και φέρει χαρμόσυνο μήνυμα ελπίδας και ζωής.

Τα Λαζαράκια είναι ένα έθιμο που συνδυάζει την Ελληνική Εκκλησιαστική παράδοση με τη χαρά της δημιουργίας και της προσφοράς.

Ακόμα και σήμερα, σε πολλές γωνιές της Ελλάδας, τα Λαζαράκια σηματοδοτούν την έναρξη της πιο κατανυκτικής περιόδου της Ορθοδοξίας, τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση.

Και μια συνταγούλα εδώ.