Οι Μυρμιδόνες από τη Φθία, οι θρυλικοί συμπολεμιστές του Αχιλλέα στον Τρωϊκό πόλεμο δεν ήταν πάνω από 2.500.
Παρ’ όλα ταύτα οι Μυρμιδόνες ήταν οι πλέον τρομεροί πολεμιστές και το υπ’ αριθμόν ένα σώμα στρατού που οι Τρώες δεν ήθελαν με τίποτα ν’ αντιμετωπίσουν.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η μοναδική πολεμική επιτυχία των Τρώων, όταν έφτασαν μέχρι τα καράβια των Αχαιών, συνέβη αμέσως μόλις αποσύρθηκαν από το πεδίο της μάχης.
Ο Όμηρος, παρά την αδυναμία του να λέει τα ονόματα των πάντων (πάνω από 5.000 στο Έπος), αναφέρει μονάχα λίγους από δαύτους:
- Αχιλλεύς – Ο ηγέτης των Μυρμιδόνων, γιος του Πηλέα και της Θέτιδας.
- Πάτροκλος – Ο στενότερος φίλος και συμπολεμιστής του Αχιλλέα.
- Αντίλοχος – Γιος του Νέστορα, αν και όχι Μυρμιδόνας, ήταν στενός σύμμαχος του Αχιλλέα.
- Αυτομέδων – Ο ηνίοχος του Αχιλλέα.
- Αλκμέων – Ένας από τους Μυρμιδόνες πολεμιστές.
- Ευρύπυλος – Ένας από τους συμπολεμιστές του Αχιλλέα.
- Μενέσθιος – Γιος του Σπερχειού και της Πολυδώρας, μέλος των Μυρμιδόνων.
- Φοίνικας – Ο γηραιότερος σύμβουλος του Αχιλλέα, αν και όχι κανονικός πολεμιστής.
- Επόχος – Άλλος ένας από τους στρατιώτες του Αχιλλέα.
- Περιμήδης – Αναφέρεται ως ένας από τους Μυρμιδόνες.
- Πείσανδρος – Ένας από τους ακολούθους του Αχιλλέα.
- Πολύδωρος – Ένας νεότερος πολεμιστής των Μυρμιδόνων.
- Επιγέας. Μνημονεύεται γιατί απλά σκοτώνεται από τον Έκτορα.
Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα, οι Μυρμιδόνες υπό την ηγεσία του γιου του Νεοπτόλεμου (ή Πύρρου), ο οποίος έφτασε στην Τροία για να διαδεχθεί τον πατέρα του, πολέμησαν εξίσου γενναία.
Όταν η πόλη έπεσε, οι Μυρμιδόνες συνέχισαν να ακολουθούν το Νεοπτόλεμο κι έφτασαν μαζί του στην Ήπειρο, όπου ίδρυσε το βασίλειο της Μολοσσίας. Γνωστότερη Μολοσσέα, η Ολυμπιάδα η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σταδιακά αφομοιώθηκαν από άλλες Ελληνικές φυλές, και το όνομά τους χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως ποιητικός όρος για γενναίους, αφοσιωμένους μα και ανελέητους πολεμιστές.
