Αχ Ελληνικό καλοκαίρι! Εποχή αλεγρίας, εξωστρέφειας και αράγματος στην παραλία. Πόσο το ποθούμε και πόσο το βρίζουμε όταν έρχεται, ιδιαίτερα όταν κάνει τρελλή ζέστη ή δεν έχουμε άδεια. Ανάμεσα στα άλλα προαπαιτούμενα για να το βιώσουμε στην πλήρη του ένταση (π.χ. φραπές 24/7, βερμούδες και «θα ψάξω για δουλειά απ’ το Σεπτέμβρη»), είναι και τα λεγόμενα καλοκαιρινά τραγούδια. Αυτά που μιλούν γι’ ακρογιαλές, δειλινά, ήλιο που καίει και παθιάρικους έρωτες με αντηλιακό. Η σελίδα έχει επιλέξει πέντε από αυτά, που θα σας συντροφεύσουν για 15-20 λεπτά, αυτό το καλοκαίρι.
- Το Καλοκαιράκι
Οι ΦΑΤΜΕ ήταν ένα συγκρότημα που οι παλαιότεροι τους θυμόμαστε για το τραγούδι «Είμαστε πια πρωταθλητές» και όλοι γνωρίζουμε ένα τους τραγούδι. Ρομαντικό, αγαπησιάρικο, νοσταλγικό, να μιλά για δύο άτομα μόνα στη γη. Όπως πρέπει να αισθάνονται όλοι οι ερωτευμένοι.
- Βραδινό Μπανάκι
Ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος είναι κατά τη γνώμη μου, ένας αδικημένος καλλιτέχνης. Ναι μεν αναλώθηκε σε ποπ εύπεπτα τραγουδάκια, τα έκανε όμως καλά και τίμια. Για την εποχή που διανύουμε, ερμηνεύει ένα άσμα για τις χαρές του βραδινού μπάνιου, χωρίς social distancing.
- Λιωμένο παγωτό.
Τα Ξύλινα Σπαθιά ερμηνεύουν το τραγούδι για όσους μένουν πίσω. Για τους essential workers, αυτούς που κρατούν Θερμοπύλες μέσα στη ζέστη, τη σκόνη και τους κάγκουρες με τα smart και τη μουσική στη διαπασών.
- Αύγουστος.
Θα το πω, ο Παπάζογλου (Θιοσχωρέστον) είχε ρεύμα αντιστρόφως ανάλογο της κλαψιάρικης φωνής του. Για τον «Αύγουστο» όμως, ήταν ο ιδανικός εκτελεστής. Ανεκπλήρωτες αγάπες που ρίχνουν βαριά τη σκιά τους κάτω από την πανσέληνο. Γιατί η ζωή δεν είναι μόνο λουλούδια.
- Αγάπη του καλοκαιριού.
Ζιγκ Ζαγκ, μιαν ακόμη παρέα που έγινε συγκρότημα. Μεταξύ της βόλτας με κλεμμένο αμάξι και του Νάι Νάι, μας εξιστορούν την αγάπη που το καλοκαίρι επεκτείνεται στο διηνεκές και καλύπτει με την αύρα της τις μέρες και τις νύχτες μας.
Και να «καλοκαιρίζετε» παιδιά, κάνει καλό.
